این سوغاتی رز بود که از جنوب برام آورد، خیلی خوش مزه بود دستش درد نکنه.
۱۶ نظر:
ناشناس
گفت...
rose tasmime sakhti baraye zendegysh gerefte bud..ama ye tasmime dorost bud..dasht sakhtihash ro tahamol mikard..hala shoma hich komaki behesh nemikonid..ba zadan in weblog ham faghat baes mishid har ruz biad inja o bekhune tamum shodane rabete o raftan be samte dige barash sakht tar beshe..kami ham be fekre un bashid
خسته نباشین من همیشه وب رز جون می خونم ولی کامنت نمی زارم به جز مواقعی اینجام نتونستم کنترل کنم خودمه وکامنت گذاشتم ببخشید فضولی می شه تو زندگیتون خیلی خوششحالم که زنده موندم و امروز دیدم هر چند اتفاق خاصی نیافتاد ولی مطمنام یه ذره خوشحال شد رسته هرکس تقصیر واسه شما گذاشت به قول خود رزی این ظلم و نا حق شما دلیل دارین لابد به هر حال امیدوارم اگه با هم ازدواج نکردین همیشه به یاد هم بوده و دوستای خوبی باشین به امید روزهایی شاد
نظر خودم؟راجع به چي؟!!! من يه پست جديد نوشتم.بخونش شادي جوابت رو گرفتي. تو براي من هموني هستي كه بودي.خوشحالم كه نوشته هات رو خوندم.خيلي چيزها هست كه ميخوام بگم ولي اينجا نه...اينجا پر از نامحرم و كج نظره.خودت كه ديدي! حالا فهميدي چرا كامنتدونيم تاييديه؟! حق داري عصباني بشي و ناراحت.ولي عزيزم مگه تو نگفتي فقط به خاطر من اومدي اونجا و اينها رو نوشتي؟ پس بازم اگه خواستي بيا اونجا و بخون.اونجا نوشته هاي منه. اونجا همون چيزهاييه كه بهت گفتم خجالت ميكشم تو بخونيشون... تو هنوز هموني كه بودي.تو همونLSK من هستي هنوزم.... مواظب خودت باش.
تو هميشه نظرت با همه فرق داشته.اينكه عجيب نيست...حالا چون حرفهاي تو به مذاق چند نفر خوش نيومده ديگه نميخواي بياي اونجا؟!!! اونجا رو من مينويسم.من.همون كه ديديش و ميشناسيش.نه چند نفري كه حرفهاي تو به مذاقشون خوش نيومده!!! كي ميتونه بگه تو لايقي يا نالايق؟هيچ كس... عصباني نباش.ناراحت نباش. اونجا من مينويسم براي تو.اينجا هم تو مينويسي براي من.طرفين ماجرا من و تو هستيم نه هيچ كس ديگه اي... كاش ميشد خيلي چيزهاي ديگه رو برات بگم.ولي اينجا نميشه...اينجوري نميشه... مواظب خودت باش.آروووووم باش.
خیلی ممنونم از کامنتت و دلداری هات ولی 1 سوال برتی من پیش اومده: اون آدم هایی که اینقدر ازشون تعریف میکردی، همین ها بودند؟ من گفتم: خیلی چیز ها دست گیرم شد، فکر کنم گرفتی منظورم رو. آدرس اینجا رو تا امروز هیچ کس نواشت، مال من بود، مال خودم، مال درد دل هام، ولی الان دیگه نیست. فکر کنم الان دیگه رابطه من و تو جوری نیست که از یک حدی بیشتر تو کار هم اظهار نظر کنیم. ولی حواست رو در مورد خیلی ها تو این آدم ها جمع کن. اگر حدفت فقط نوشتن و درد دل کردنه، نه چیز دیگه
چقدر پیچیده..کلی حس های متفاوت اومد سراغم..مدت زیادیه وبلاگ رز سفید رو میخونم و گاهی شاید اگر حسی باشه کامنتی میگذارم..به نظرم نویسنده این جا با سسلی که از اونجا میشناختم فرق داره.یه آدم ساده و بی شیله پیله که حرف آخرش رو اول میزنه و...شاید اشتباه میکنم اما حسم اینو میگه.اگر اینجایی که مال شمای تنها بود و نه هیچ کس دیگه (که انگارprivacy خودش رو از دست داده !)پا برجا بود باز هم سر میزنم.. پاینده باشید
نمیدونم چرا اما خوندن نوشته های اینجا آرامش خاصی داره..حتی اگر خط به خطش پر باشه از درد ها ودلتنگی های پنهونی و پر رمز و راز.شاید چون نویسنده اینجا با دلش حرف میزنه..هیچ سیاست یا حس خود برتر بینی خاصی لابه لای نوشته هاش نیست..اگر دو بار کامنت گذاشتم برای این بود که چند پست دیگه هم خوندم.ببخشید اگر پر حرفی کردم(:
سلام به نظر من شما اگر بخواهید خیلی قشنگ می نویسید. نوشته سقف آرزوها که اشک منو در آورد. کاملا معلوم بود از دل برمی یاد. همونطور که برای رزی نوشتم متن هر دو شماها خلص ترین احساسات بشری رو در خودش داشت. واقعا خوش به حال هردوتون که چند صباحی هم که شده "رفیق" گرمابه و گلستان شش دنگ خودتون رو پیدا کرده بودید. بهترین آروزها برای هر دو شماها
سلام آقای سسل خان ِ رزی عزیز ما! خیلی خوشحالم که بالاخره بلاگ شما رو دیدم.. تو این چند ماهی که بلاگ رزی رو می خونم،رز برام تبدیل شده به یک دوست نادیده ی بسیار بسیار عزیز(طوری که حتی یه بار خوابش رو دیدم!)،عشق و دوستی شما و ارتباطتون همیشه برای من ستودنی است... رزی اونقدر از شما تعریف کرده که مشتاق شدیم بیشتر ازتون بدونیم و بخونیم...
ممنونم ازتون برای سوپرایز فوق العاده اتون در 29 فروردین،و اون روز رویایی که برای این دوست جون ما ساختید... براتون شادی و آرامش آرزو میکنم. در ضمن این چند تا پستی که از بلاگتون خوندم دیدم که شما هم خیلی ساده و صمیمی مینویسید.ولی امیدوارم پستهای آینده اتون بیشتر از شادی باشه نه دلتنگی...
نظر شما هر چی که هست محترمه. و من خوشحال میشم بدونمش. ولی به دلیل بی ادبی برخی فراد بی فرهنگ و تبدیل شدن محل اظهار نظر به محل رد و بدل شدن بحث های نا مربوط با موضوع بین اظهار نظر کنندگان، (در صورت مشاهده) پیام هایی که در آنها توهین و پاسخ گویی به نظر دیگران مشاهده شود، حذف خواهند شد. (با عرض پوزش از نظر دهندگان محترم)
بد ترین پاداش یک استاد این است که شاگردانش تا ابد در حال شاگردی وی باقی بمانند (نیچه)
همواره هرکاری را که آغاز میکنی برای نوسازی و پیشبرد جهان انجام بده (زرتشت)
زشت ترین بی وفائی، فاش کردن راز است
بهترین مردم کسی است که مردم از او بهرهمند گردند (حضرت محمد)
بخیل، خزانه دار وارثان خود است (امام علی)
این همه اشتباه جدید، چرا باز اشتباهات قدیمی رو تکرار میکنید؟
هر که برای کاری با تو دوستی کند، با برآوردنش از تو روی خواهد گرداند (امام علی)
تنبلی دزد آرزو هاست
هر آدمی که واقعا سخته، احتیاج نداره نشون بده که سخته
ع ا د ت م ی ك ن ی م
تنها به سینما میرویم
آ ر ز و م ی ک ن ی م
مستقل و بالغ شوم
د و س ت م ی د ا ر ی م
CoffeCastle: جام جم
تواضع: ساعی
دهکده: فشم
دو سیب: شریعتی
شاندیز: جردن
ا م ر/ن ه ی-م ی ک ن ی م/م ی ش و ی م
One Life Live it
فحش ندهید، 24 ساعت
ح ق ی ق ت - و ا ق ع ی ت
زود دیر میشه
ب ه ی ا د م ی آ و ر ی م
کتک خوردم، کتک خوردم، بالاخره کتک زدم و ماجرا شروع شد
روز عروسی فامیلمون امتحان جغرافیا داشتم
ا ع ت ر ا ف م ی ک ن ی م
دل تنگی بد دردیه و سوسک جانور کریه المنزریه
وای بر من
ق و ا ع د ب ا ز ی
بی قاعگدی یعنی با یک قاعده ای من نمیشناسم
هر آدمی یک بار فرصت داره ...
ا ط ل ا ع ا ت ع م و م ی
برای خلاص شدن از محدوديّتهای اينترنتی که به هر دليل خيلی وقت ها آزار دهندست و حالتون رو میگيره آخرين ويرايش اين برنامه رو داونلود کنيد و نصب کنيد. سپس در تنظيمات مرور گر انيترنت اين تنظيمات رو اعمال کنيد
proxy: 127.0.0.1 port: 8118
پ ا و ر ق ی
توضيحات کلّی در مورد اصطلاحات و منظور از بعضی اسامی يا عبارات
۱۶ نظر:
rose tasmime sakhti baraye zendegysh gerefte bud..ama ye tasmime dorost bud..dasht sakhtihash ro tahamol mikard..hala shoma hich komaki behesh nemikonid..ba zadan in weblog ham faghat baes mishid har ruz biad inja o bekhune tamum shodane rabete o raftan be samte dige barash sakht tar beshe..kami ham be fekre un bashid
سلام به دوست ناشناس
اگر خودتون رو معرفی میکردید شاید بهتر میشد منظورتون رو فهمید. مرسی که کامنت گذاشتی
نوش جاااان.با چايي بخور خوشمزه س.
نميدونستم استعفا دادي...
مرسي كه آدرس وبلاگت رو دادي.
من الان نميتونم كامنت بذارم.هم اينجا خيلي شلوغه و هم سرم درد مي كنه...
مواظب خودت باش تا بعد...
فقط امدم بگم سیستم نظر خواهیتون با فایر فاکس باز نمیشه با اکسپلورر باید باز کرد.....
شرمنده سر زده آمدم.....
مرسی از اطلاعتون. سعی میکنم اصلاحش کنم.
kheyli bahal va gheyre montazere bood
خسته نباشین
من همیشه وب رز جون می خونم ولی کامنت نمی زارم به جز مواقعی
اینجام نتونستم کنترل کنم خودمه وکامنت گذاشتم
ببخشید فضولی می شه تو زندگیتون
خیلی خوششحالم که زنده موندم و امروز دیدم هر چند اتفاق خاصی نیافتاد ولی مطمنام یه ذره خوشحال شد
رسته هرکس تقصیر واسه شما گذاشت به قول خود رزی این ظلم و نا حق شما دلیل دارین لابد
به هر حال امیدوارم اگه با هم ازدواج نکردین همیشه به یاد هم بوده و دوستای خوبی باشین
به امید روزهایی شاد
خیلی ممنونم
نظر خودم؟راجع به چي؟!!!
من يه پست جديد نوشتم.بخونش شادي جوابت رو گرفتي.
تو براي من هموني هستي كه بودي.خوشحالم كه نوشته هات رو خوندم.خيلي چيزها هست كه ميخوام بگم ولي اينجا نه...اينجا پر از نامحرم و كج نظره.خودت كه ديدي!
حالا فهميدي چرا كامنتدونيم تاييديه؟!
حق داري عصباني بشي و ناراحت.ولي عزيزم مگه تو نگفتي فقط به خاطر من اومدي اونجا و اينها رو نوشتي؟
پس بازم اگه خواستي بيا اونجا و بخون.اونجا نوشته هاي منه.
اونجا همون چيزهاييه كه بهت گفتم خجالت ميكشم تو بخونيشون...
تو هنوز هموني كه بودي.تو همونLSK من هستي هنوزم....
مواظب خودت باش.
تو هميشه نظرت با همه فرق داشته.اينكه عجيب نيست...حالا چون حرفهاي تو به مذاق چند نفر خوش نيومده ديگه نميخواي بياي اونجا؟!!!
اونجا رو من مينويسم.من.همون كه ديديش و ميشناسيش.نه چند نفري كه حرفهاي تو به مذاقشون خوش نيومده!!!
كي ميتونه بگه تو لايقي يا نالايق؟هيچ كس...
عصباني نباش.ناراحت نباش.
اونجا من مينويسم براي تو.اينجا هم تو مينويسي براي من.طرفين ماجرا من و تو هستيم نه هيچ كس ديگه اي...
كاش ميشد خيلي چيزهاي ديگه رو برات بگم.ولي اينجا نميشه...اينجوري نميشه...
مواظب خودت باش.آروووووم باش.
خیلی ممنونم از کامنتت و دلداری هات
ولی 1 سوال برتی من پیش اومده: اون آدم هایی که اینقدر ازشون تعریف میکردی، همین ها بودند؟ من گفتم: خیلی چیز ها دست گیرم شد، فکر کنم گرفتی منظورم رو. آدرس اینجا رو تا امروز هیچ کس نواشت، مال من بود، مال خودم، مال درد دل هام، ولی الان دیگه نیست. فکر کنم الان دیگه رابطه من و تو جوری نیست که از یک حدی بیشتر تو کار هم اظهار نظر کنیم. ولی حواست رو در مورد خیلی ها تو این آدم ها جمع کن. اگر حدفت فقط نوشتن و درد دل کردنه، نه چیز دیگه
چقدر پیچیده..کلی حس های متفاوت اومد سراغم..مدت زیادیه وبلاگ رز سفید رو میخونم و گاهی شاید اگر حسی باشه کامنتی میگذارم..به نظرم نویسنده این جا با سسلی که از اونجا میشناختم فرق داره.یه آدم ساده و بی شیله پیله که حرف آخرش رو اول میزنه و...شاید اشتباه میکنم اما حسم اینو میگه.اگر اینجایی که مال شمای تنها بود و نه هیچ کس دیگه (که انگارprivacy خودش رو از دست داده !)پا برجا بود باز هم سر میزنم..
پاینده باشید
نمیدونم چرا اما خوندن نوشته های اینجا آرامش خاصی داره..حتی اگر خط به خطش پر باشه از درد ها ودلتنگی های پنهونی و پر رمز و راز.شاید چون نویسنده اینجا با دلش حرف میزنه..هیچ سیاست یا حس خود برتر بینی خاصی لابه لای نوشته هاش نیست..اگر دو بار کامنت گذاشتم برای این بود که چند پست دیگه هم خوندم.ببخشید اگر پر حرفی کردم(:
اینجا جای خوبیست برای نوشتن... Dont
give up!
سلام
به نظر من شما اگر بخواهید خیلی قشنگ می نویسید. نوشته سقف آرزوها که اشک منو در آورد. کاملا معلوم بود از دل برمی یاد.
همونطور که برای رزی نوشتم متن هر دو شماها خلص ترین احساسات بشری رو در خودش داشت.
واقعا خوش به حال هردوتون که چند صباحی هم که شده "رفیق" گرمابه و گلستان شش دنگ خودتون رو پیدا کرده بودید.
بهترین آروزها برای هر دو شماها
سلام آقای سسل خان ِ رزی عزیز ما!
خیلی خوشحالم که بالاخره بلاگ شما رو دیدم..
تو این چند ماهی که بلاگ رزی رو می خونم،رز برام تبدیل شده به یک دوست نادیده ی بسیار بسیار عزیز(طوری که حتی یه بار خوابش رو دیدم!)،عشق و دوستی شما و ارتباطتون همیشه برای من ستودنی است...
رزی اونقدر از شما تعریف کرده که مشتاق شدیم بیشتر ازتون بدونیم و بخونیم...
ممنونم ازتون برای سوپرایز فوق العاده اتون در 29 فروردین،و اون روز رویایی که برای این دوست جون ما ساختید...
براتون شادی و آرامش آرزو میکنم.
در ضمن این چند تا پستی که از بلاگتون خوندم دیدم که شما هم خیلی ساده و صمیمی مینویسید.ولی امیدوارم پستهای آینده اتون بیشتر از شادی باشه نه دلتنگی...
ey baba khejalat bekeshin,haya ham khoob chiziye,cheghadr ravani peyda mishe.sara
ارسال یک نظر